သူနဲ႕ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ မသိၾကပါ။ အစကတည္းကမသိပါ။ သို႕ေသာ္ အမွတ္တမဲ့ ဆံုစည္းၾကျခင္းျဖစ္ျပီး သိၾကခင္ၾက၊ရင္းႏွီးၾကတာမ်ိဳး
ရယ္ေပါ့။ကြၽန္ေတာ့ ဘ၀ ထဲမွာ ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ၀င္လာျပီး၊ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ ျပန္ထြက္သြားၾကတဲ့ အျခားအျခားေသာ မိန္းကေလးေတြလိုပဲ ခပ္ေပါ့ေပါ့ ရင္းႏွီးမိတာေတာ့ ၀န္ခံပါတယ္။ သူ႕အေၾကာင္းလဲကိုယ္မသိ၊ ကိုယ့္အေၾကာင္းလဲ သူမသိခင္ေလးမွာပဲ ရင္းႏွီးမႈအတိုင္းအတာေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ ကိုတိုးတက္လာတယ္ဆိုပါေတာ့။ ဒီအထိလဲ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ ပါပဲေပါ့။ ရင္ထဲမွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲရွိေနခဲ့ေသးတယ္။ မရိုးသားတဲ့အေတြးေလး နဲနဲပါးပါးေတာ့ ၀င္လာတတ္ျမဲဆိုေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးမွာ သူလဲရွိေနတတ္မွာပါဆိုျပီး ျဖည္ခ်မိဖူးတယ္။ အခ်ိန္ ေတြမၾကာခင္ သူ႕ အေၾကာင္းေတြကို သိလာရေတာ့ သိပ္ကို အံ့ၾသသြားမိတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ သူဟာ ေတာ္ေတာ္ ကိုေပြရွဳပ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္တဲ့။ ယံုႏိုင္စရာမွ မရွိေလခ်င္းရယ္။ သူ႕ရဲ႕ ေအးခ်မ္းတဲ့ ရုပ္ရည္ နဲ႕ တည္ျငိမ္တဲ့ အမူအရာေတြက မ်က္ႏွာဖံုးတစ္ခု လိုပဲလား။ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္သြားမိတယ္။ ေသခ်ာတယ္ဆိုတဲ့ လူရဲ႕အေျပာတစ္ခုနဲ႕တင္ ကြၽန္ေတာ္သု႕အေပၚမွာ သံသယ ၀င္မိရင္ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ ေသးသိမ္တဲ့စိတ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အေျခအေနမွာမရွိခ်င္ဘူးေလ။ကြၽန္ေတာ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ လူၾကီးဆန္ခ်င္ခဲ့မိတယ္။
ဒီေနာက္ေတာ့ သူ႕ကို ရင္းႏွီးမႈ ပိုရေအာင္ၾကိဳးစား၊ သူ႕အေၾကာင္းေတြကို ပိုသိရေအာင္ စံုစမ္းမိတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သူ႕အေၾကာင္းေတြကို စံုစမ္းေနတဲ့ အေၾကာင္းကို သူသိသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ ကို အင္းယားကန္ေဘာင္ က စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခုမွာ ေတြ႕ဖို႕ ခ်ိန္းလာေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း နဲနဲ ေတာ့ ရွက္တာလဲပါ၊ မလံုတာလဲပါေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ သူခ်ိန္းတဲ့ေနရာ ကိုေတာ့ သြားရင္ဆိုင္မယ္ဆိုတဲ့ သတိၱ နဲ႕သြားခဲ့တယ္။ ဟိုလဲေရာက္ေရာ သူ႕ဖက္က ဘာမွ မထူးဆန္းသလို အေနအထိုင္နဲ႕ သူေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ နဲနဲ ေတာ့ ေနသာထိုင္သာ ရွိသြားတာ ၀န္ခံရမွာပါပဲ။ သူ႕ကို ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ေနာက္ ေထြရာ ေလးပါးေတြ ေျပာလို႕အျပီးမွာေတာ့ သူကကြၽန္ေတာ့ ကိုေမးပါတယ္။ ရွင္ကြၽန္မ အေၾကာင္းေတြ လိုက္စုံစမ္းေနတာ ရိုးသားတဲ့ စိတ္နဲ႕လား၊မရိုးသားတဲ့စိတ္နဲ႕လားတဲ့။ ေစာေစာက စိတ္သက္သာရာ ရေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဟာ မ်က္ႏွာ မထားတတ္ေအာင္ ရုတ္ရက္ခတ္သြားတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္သြားျပန္ေရာဗ်ာ။ ဒီအတြက္ကြၽန္ေတာ့မွာ အေျဖေတာ့ မရွိဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ့ကို ကြၽန္ေတာ္မွ မသိခဲ့တာ။ဒါအမွန္ပါ၊ယံုပါလို႕ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာမထြက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ သူ႕အေမးအတႊြက္ ေတာ့ အေျဖတစ္ခုေပးႏိုင္ရမယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာေျပာရမလဲ ။ကြၽန္ေတာ္ မရိုးသားခဲ့ဘူးလား။ကြၽန္ေတာ္ရိုးသားခဲ့သလား။ ရိုးရိုးေလးပဲေျဖရမွာ ကိုကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္ယူစဥ္းစားေန မိတယ္။ ေနာက္ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ မွ သူက ရွင့္မွာ တိက်တဲ့အေျဖမရွိရင္ ကြၽန္မကိုခြင့္ျပဳပါဦး၊ကြၽန္မျပန္ပါဦးမယ္ ဆိုျပီး ထျပန္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕မ်က္၀န္းမွာေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲသီလို႕ပါ။ သိပ္ရွင္းရွင္း မျမင္လိုက္ရေပမယ့္ သူငိုမ်ားေနသလားေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ သူေနာက္ ထပ္မဆံုျဖစ္ၾကေတာ့ ပါဘူး။ကြၽန္ေတာ္ သတိရ လို႕ဖံုးဆက္ျဖစ္ရင္လဲ သူမရွိဘူးဆိုတဲ့ အေျဖက ပံုမွန္ၾကားရတဲ့ စကားတစ္ခြန္းျဖစ္လာပါတယ္။
သူနဲ႕အဆက္အသြယ္ျပတ္ျပီးရက္ပိုင္းမွာပဲ သူ႕ သူငယ္ခ်င္းထဲက ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးတဲ့ တစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို ဖံုးဆက္လာျပီး သူ႕အေၾကာင္းေတြကို ေျပာျပတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ တစ္ဖက္က အတည္ေျပာေနတာ၊ စာနာတဲ့အေနနဲ႕ ေျပာေနတာေၾကာင့္ နားေထာင္ရင္း သိရတာက …… သူ႕မွာ ရီးစားသနာ မ်ားတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ မ ဆံူခင္ကပါတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ေတြ႕ျပီးခင္ျပီးေနာက္ေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္တဲ့။အခု သူအိမ္ကေပးစားတဲ့သူနဲ႕လက္ထပ္ေတာ့မယ္တဲ့ ။သူနဲ႕လက္ထပ္မယ့္ အမ်ိဳးသားက လဲသူ႕ကို လာေတာင္းရမ္းေနတာၾကာျပီတဲ့။
သူက ကြၽန္ေတာ္ သူ႕အေပၚကိုမရိုးသားမွန္လည္းသိ၊သူကလဲ ကြၽန္ေတာ့ အေပၚမွာ စိတ္ညႊတ္တဲ့အတြက္ ဒီလူကို သူျငင္းထားတာတဲ့ေလ။
ေနာက္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္အၾကာမွာ သူ႕ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာနဲ႕ အတူ ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲျပီး ကြၽန္ေတာ့ အိမ္ကိုေရာက္ခ်လာပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန႕က တနဂၤေႏြ ေန႕ပါ။ ရံုးမတက္ရလို႕ အိမ္မွာေအးေအးေဆးေဆး အနားယူေနတာေပါ့။။သူယူမယ့္ အမ်ိဳးသားက ေက်ာက္သူေဌးဆိုပဲ။ဘြဲ႕ရပညာတတ္တစ္ေယာက္တဲ့ေလ။ ရုပ္ရည္ဥပဓိ အရလဲ လိုက္ဖက္ပါတယ္ဗ်ာ။ဖိတ္စာေပး ျပီး သူတို႕ျပန္အထြက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕နာမည္ကို တိုးတိုးေလး ရြတ္မိလိုက္တယ္။ သူတစ္ခ်ိန္ကေမးခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းအတြက္ ခု ကြၽန္ေတာ့မွာ တိက်တဲ့ အေျဖရွိေနျပီေလ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကိုျပန္ေျပာျပဖို႕ေတာ့ အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ိကုိ ေနာက္က်ေနခဲ့ျပီပဲ မဟုတ္လား။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္းကငမိုးသားေတြ ကို မိုးရြာေစခ်င္ ေပမယ့္ ငမိုက္သားကြၽန္ေတာ့ အတြက္ မိုးက တစ္စက္ကေလး မွမရြာေပးပါဘူး….။
လဂြန္းအိန္္ 