ပိုင္ဆိုင္ခြင့္အတြက္ လမ္းေတြေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ႏွလံုးေသြးေတြ၊ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ရင္းလို႕ေပါ့။

ငိုျခင္း ရီျခင္းကင္းတဲ့ အရပ္မွာ ခဏေလာက္ရွင္သန္ဖူးပါရေစ။
ငါ့ခံစားခ်က္ေတြ ျပဳန္းတီးကုန္မွာစိုးလို႕ပါကြာ။

ေသျခင္းတရားရဲ႕တစ္ဖက္မွာ ဘာေတြရွိလဲ။
အိပ္မက္ရင္း၊အိပ္မက္ထဲမွာ ရွာေဖြပါရေစဦးေလ။

ေလွာ္ရင္း က်ိဳးခဲ့တဲ့ တက္ပဲ့ နဲ႕ ေလာကၾကီးကို ရြဲ႕ ပစ္ဦးမယ္။
ငါ့တစ္သက္မွာ တစ္ခါတည္းေသာ အခ်စ္စစ္ပဲရွိတယ္ေဟ့။

အမိႈက္ တစ္စအတြက္ ျပသာဒ္ မီးေလာင္မေလာင္ေတာ့မသိဘူး။
လူျပိန္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အတၱေၾကာင့္ လူေတြ မျငိမ္းႏိုင္ဘူးေလ။

လူဆိုတာ ပံုစံခြက္ထဲက ေမြးတာ မဟုတ္ဘူးတဲ့..ေျပာတဲ့လူရွိတယ္။
ဒါေပမယ့္ ပံုစံခြက္နဲ႕ လူေတြေတာ့ရွိပါတယ္ဆိုတာေတာ့ သက္ေသျပႏိုင္ပါတယ္။

စပယ္ယာဆိုတဲ့ လူေတြနဲ႕ေတာ့ ရန္မျဖစ္ဖူးေလေတာ့။
အိမ္ျပန္ေနာက္က်တဲ့ ကားခေတြလဲ ေစ်းတက္ေနတာမဆန္းေတာ့သလိုပဲ။

ေလလြင့္ တိုက္စားေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြအတြက္
လဖၠက္ရည္တစ္ခြက္နဲ႕ ေတာ့ အစားျဖည့္ႏိုင္ပ့ါမလား။

လူေတြၾကည့္တဲ့ ကိုရီးယား ကားေတြ ငါမၾကည့္ဘူး။
အတြဲေတြသြားတတ္တဲ့ ကန္ေတာ္ၾကီးကို ပံုမွန္ငါမေရာက္ျဖစ္ဘူး။

စာေတြမ်ားမ်ား ဖတ္မိလို႕ ခုဆိုမနက္တိုင္းအန္ေနတတ္ျပီ။
ဒါေပမယ့္ အန္လိုက္တိုင္း သတင္းစာ အပိုင္းအစေတြ ။

အုန္းသီးေတြထဲ ဘယ္သူေရထည့္သြားလဲ၊ငါတရားခံထြက္ရွာလိုက္ဦးမယ္။
ေတာက္ …. ေတာ္ေတာ္ လက္ကျမင္းတဲ့ေကာင္၊ေတြ႕ရင္ေတာ့လားကြာ။

ကိုယ့္လူတို႕ေရ၊ခင္ဗ်ားျပႆနာကို မီးထြန္းမရွာေပမယ့္
ျပႆနာက ကိုယ့္ကို လာပတ္တာမ်ိဳးၾကံဳဖူးၾကလားဗ်ာ။

ခ်ိဳးငွက္တစ္ေကာင္သူ႕ဖာသာသူေနတာအေၾကာင္းမရွိေပမယ့္။
အနားမွာ လူဆိုတဲ့ အတၱခဲမ်ားေရာက္သြားရင္ေတာ့ ဒီခ်ိဳးဟင္းတစ္ခြက္ျဖစ္မယ္ေနာ္။

ေရကူးရင္း ေရငတ္ေနလား၊ ေဖာင္စီးရင္း ေရႏွစ္ေနလား။
ဒါေတြက ျဖစ္ေနက်သင္ခန္းစာေတြရယ္ပါဗ်ာ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲငါသိလိုက္တယ္ …. တစ္ကယ္ေတာ့ေလ … ဘ၀ ဆိုတာ
“ေနတတ္မွ ေက်နပ္ဖို႕ေကာင္းတာပါတဲ့ …… “